Weer een bijzondere dag

Van de afgelopen drie-en-een-halve week waren er een paar saaie dagen, maar op de meeste viel er van alles te melden. De dag van vandaag hoort zeker bij die laatste categorie. Ewoud en ik hebben de dag afgesloten met eten bij de Sushi-bar; jammer dat ik dat restaurantje niet eerder heb opgemerkt. Het was erg lekker en de kok voerde een ware show op terwijl hij de hapjes voor onze neus bereidde. Aan de sushi bar hebben we nog kort een praatje gemaakt met drie aardige noorse piloten.

Eerder vandaag stond voor mij een bezoek aan een containerschip gepland (Ewoud is vorige week al geweest) van MOL, een van de grootste scheepsbedrijven van de wereld en de grootste klant van WNI. Ik ging met twee jonge japanse mannelijke collega's op stap in een Toyota Prius van WNI; de vrouwelijke collega die ook mee zou gaan was ziek. De trip naar de haven van Tokio duurt in principe maar een kleine drie kwartier, maar op de heenweg kwamen we in de file terecht zodat we er toen een half uur langer over deden. Gelukkig kon ik nog wat indruk maken  op de jongens door een praatje te beginnen over het honkballen (met dank aan Joris). Dat was veilig aangezien de Japanse honkballers "ons" afgelopen zondag hebben verpletterd en de uitslag van de wedstrijd van vanavond  (ook Japan tegen Nederland) was natuurlijk nog niet bekend. Vooral de ene collega is overigens prima op de hoogte van wat er speelt in de nederlandse eredivisie.
Eenmaal bij de containerterminal aangekomen werden we uitgerust met ieder een stuk of drie badges, een veiligheidshelm en een oranje zwaailicht op de auto. En toen met het akelig steile trapje naar boven. Op de foto zie je het aan de zijkant van het schip hangen.
                               
Hoewel het bezoek was afgesproken, had de kapitein eerst geen tijd voor ons. Het schip was vanmorgen aangekomen, er moest geladen en gelost worden en vanavond zou het alweer vertrekken richting China. Dus eerst een praatje gemaakt met de "2nd officer", de stuurman. Hij had vandaag een slechte dag zei hij. Want hij was vanmorgen aangekomen in Tokio met het vliegtuig vanuit Vladivostok ( waar hij woont met zijn vrouw en zijn zoontje) en blijft nu vier maanden op het schip.Hier zie je stuurman naar buiten staren; ik had met hem te doen.

De kapitein bleek gelukkig zeer tevreden met de service van Weathernews, al hadden ze de afgelopen dagen wel erg slecht weer gehad met windkracht 8 en golven van een meter of  7. Op foto staat de kapitein (ook een rus, net als alle andere officieren aan boord) in het midden tussen college Akira-san en mij.

Hieronder een overzicht van de brug van het schip en links aan de wand hangen weerkaarten (analyses) waarvan de meeste fraai ingekleurd waren, zelfs met rode warmte- en blauwe kou-fronten.

               
                                                                       t Tot slot nog een paar foto's om een indruk te geven van de enorme hoeveelheid containers die er op zo'n schip gaan en om even te laten zien hoe goed de helm mij staat.