Gisteren hebben Ewoud en ik onze eerste " serieuze" aardbeving meegemaakt. Vorige week was er al een kleine, van 3.6 of zo op de schaal van Richter. Je kon het wel voelen, maar aangezien we toen in het midden van onze door het werk georganiseerde welcome-party zaten in een restaurant, viel het toen niet zo op.
Gisteren was het niet te missen. We zaten achter ons bureau toen er ineens een hard alarm afging. De Japanse collega's keken behoorlijk geschrokken: als er zo'n alarm afgaat, kan er binnen 5 tot 10 seconden een zware aardbeving gevoeld worden. En inderdaad begon het gebouw na een paar seconden lichtjes te wiebelen. Het is een raar gevoel. Het alarm ging daarna nog een paar keer af voor naschokken, veel minder hard. In totaal voelde je wel een kwartier tot 20 minuten lang dat het gebouw niet helemaal stil stond. Ewoud en ik schrokken minder van het alarm dan de Japanse collega's; zij hebben er ervaring mee en weten wat voor consequenties het kan hebben, ook voor het werk. Want naar ik schat binnen een minuut riep een collega van de afdeling aardbeving en tsunami's door de weerkamer dat er geen tsunamiwaarschuwing gegeven hoeven te worden; als dat wel zo is, krijgt iedereen het ontzettend druk geloof ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten